آلمانی‌ها نگران ورشکستگی صنعت اسباب‌بازی خود هستند

■ آلمانی‌ها نگران ورشکستگی صنعت اسباب‌بازی هستند – دیگر بازار آسیا رغبتی نشان نمی‌دهد - پیشنهاد به دولت.  نسخه قابل چاپ 11 دى 1389 صنف تولید اسباب‌بازی در آلمان، سرمایه‌گذاری‌های کلانی را به خود اختصاص داده است و درآمد حاصله به ویژه از صادرات نیز یکی از رقم‌های قابل توجه درآمد ارزی را به خود اختصاص می‌داد. اما با جایگزینی اسباب‌بازی‌های چینی به جای آلمانی، کارخانجات تولید اسباب‌بازی در آلمان، با خطرات جدی مواجه شده‌اند. «Iran pn»: جایگزینی اسباب‌بازی‌های چینی به جای آلمانی، ضرر و زیان جدی و هنگفتی را متوجه بازار تولید کنندگان آلمانی کرده است. تا جایی که ورشکستی اغلب آنان دور از انتظار نیست. البته اگر چه آنها علت اصلی را اشغال بازار توسط کالای چینی می‌دانند، اما یک علت اصلی دیگر این است که دیگر «اسباب‌بازی» در اروپا نیز بازار خودش را از دست داده است. چرا که اولاً بحران مالی، ناتوانی مردم در تأمین مایحتاج‌های ضروری و ... از یک سو، و تغییر فرهنگ و جایگزینی بازی‌های الکترونیکی به جای بازی با اسباب‌بازی از سوی دیگر، این بازار را با رکود مواجه کرده است.

شبکه «Bild» در گزارش خود آورده است: آسیایی‌ها دیگر رغبتی به « Made in Germany- ساخت آلمان» نشان نمی‌دهند. امروزه شرکت‌های آلمانی در فکر بازگشت به بازار آسیا، پس از چند دهه دوری هستند، اما نرخ تولید در آلمان گران است.

این گزارش می‌افزاید: به دنبال بی‌رغبتی بازار آسیا به اسباب‌بازی‌ها ساخت آلمان، بسیاری به فکر بازگشت به بازار اروپا افتاده‌اند و «Ernst Kick» رئیس نمایشگاه اسباب‌بازی در نورنبرگ «Nürnberger» گفته است، بر پایی این نمایشگاه برای نشان دادن کیفیت برتر، می‌تواند فرصت خوبی برای بازاریابی جدید باشد و این حرکت ارزشمند است.

در این گزارش آمده است: چین برای آن که به بزرگ‌ترین تولید کننده‌ی اسباب‌بازی در جهان مبدل گردد، تغییرات اساسی و شگرفی را در نظر گرفته است. چرا که دولت مرکزی به حمایت از این صنعت برخاسته و شرایط مناسبی برای افزایش دستمزدها و ... را فراهم می‌نماید.

این شبکه در تحلیل خود، با یک نظر انتقادی تأکید می‌کند که [فرق اساسی تولید در آلمان و چین] این است دولت چین فقط به اخذ مالیات نمی‌اندیشد، بلکه به افزایش درآمد می‌اندیشد. و می‌افزاید: لذا شاهدیم که حتی در زمان‌های فصل مثل «کریسمس» آنها به هیچ وجه با کمبود عرضه در مقابل تقاضا مواجه نمی‌شوند.

این گزارش می‌افزاید: گران‌تر شدن مواد اولیه‌ی لازم مانند فلزات و پلاستیک نیز یکی از عوامل مهم بالا بودن قیمت تمام شده‌ی اسباب‌بازی در آلمان است.

این گزارش نتیجه می‌گیرد: بدون شک در سال 2011، قیمت اسباب‌بازی در سرتاسر جهان گران‌تر خواهد شد، اما مسئولین این صنعت با در نظر گرفتن سیاست‌های چین در قبال این گرانی، باید چاره‌ای بیاندیشند و راه حل مناسبی پیدا کنند.

پیشنهاد به دولت:

بازار ایران که یکی از بازارهای قوی و مشتریان عمده‌ی اسباب‌بازی چینی است، به لحاظ گوناگونی ظرفیت و نیاز بسیار بیشتری نسبت به بازارهای اروپایی در عرصه‌ی صنعت اسباب‌بازی دارد. چرا که عوامل اصلی مانند: اصالت خانواده، کثرت کودکان، توجه به آنان، آداب و رسوم به ویژه در اعطای هدیه، همگانی‌ نشدن اینترنت و ...، در این کشور بیشتر است.

متأسفانه تا کنون و به صورت جدی، نه کثرت متقاضیان این بازار شمارش شده‌اند و نه میزان واردات قانونی و نسبت آنها با واردات انبوه و غیر قانونی مورد مطالعه قرار گرفته است. اما آمار میدانی و شواهد ظاهری نشان می‌دهد که ایران دست کم یک بازار ده میلیونی برای «اسباب‌بازی» دارد. یعنی اگر سرانه‌ی فقط 1500 تومان برای اسباب‌بازی در نظر گرفته شود، رقم آن سالیانه به 15 میلیارد تومان می‌رسد. 15 میلیاردی که سهم عمده‌ی آن نصیب تولید کنندگان چینی و سپس قاچاقچیان کالا می‌گردد! و حال آن که اسباب‌بازی 1500 تومانی کمتر در بازار پیدا می‌شود و مشتریان خاص خود را دارد و در نظر گرفتن متوسط نرخ 3000 تومان برای اسباب‌بازی، انطباق بیشتری با بازار دارد.

انتظار می‌رود با توجه به نقش به سزای این صنعت در اقتصاد و درآمد، ایجاد فرصت‌های شغلی، جلوگیری از واردات قانونی و قاچاق، افزایش صادرات غیر نفتی ... و مهم‌تر از همه فرهنگ‌سازی نسل نو و آینده‌سازان کشور، مسئولین دولتی ما نیز اهمیت ویژه‌ای برای این صنعت قائل شده و راه‌کارهای مناسبی برای حمایت جدی از صنایع تولید اسباب‌بازی و تشویق به سرمایه‌گذاری بیشتر در این عرصه در نظر گرفته و اعمال نمایند.